21 Ağustos 2021 tarihinde Pardus, önümüzdeki 4 yıl boyunca yani 2025 tarihine kadar destek verilecek olan son kararlı sürümü Pardus 21’i duyurdu. “Dolunay” kod adıyla yayınlanan bu sürüme bu kod adının verilmesinin sebebi ise kültürümüzde yeniden doğuşu temsil etmesi.
Kendinizi geliştirmenin birçok farklı yolu olabilir. Hobiler edinebilir, yeni bir eğitim alabilir veya işe başlayabilirsiniz. Yeni bir işe başlıyorsanız kafanızda size hiçbir şey bilmediğinizi söyleyen seslere aldırış etmemelisiniz. Bendeniz Sevde Sivri, yeni işyerim olan Artistanbul’da geçirdiğim ilk iki haftada öğrendiğim en önemli şey: “Bilmemek değil, öğrenmemek ayıp!”.
Artistanbul olarak kod kalitesine önem veriyoruz ve her projenin belgelemesinin doğru yapılmasını istiyoruz. Bunlar yapılırken birden fazla proje üzerinde çalışıldığı için her geliştiricinin tekrarladığı işler olduğunu fark ettik. Bu işlerden en önemlisi, dizin ve dosya yapısı ile beraber belgelemenin nasıl yapılacağı idi. Bu problemi çözmek için GitLab’ın sunduğu şablon repo özelliğini kullandık. Özetle, GitLab üzerinde yeni proje açılırken önceden açılmış bir repoyu ilk commit olarak kullanabiliyorsunuz. Bu da size herkesin kullanabileceği bir şablon oluşturarak, tekrarlayan işlerin önüne geçmenizi sağlıyor. Bu blog girdisinde Sphinx ile Python projeleri için nasıl belgeleme yapılacağını, GitLab entegrasyonunu, kod örneklerini, dizin yapısını ve hazır ayar dosyalarını bulacaksınız.
Bir Artistanbul geleneğini sürdürme görevi, şirketin en yeni stajyerlerlerinden biri olarak, bu kez bana düşüyor. Adım Onurcan Gölge, Beykent Üniversitesi Bilgisayar Mühendisliği öğrencisiyim. Artistanbul geliştirme ekibine DevOps ve Sistem Yönetimi alanında staj yapmak üzere dâhil oldum.
Bir Amerikalı fotoğrafçı, makinesinin objektifini çıkarıp yerine bir at gözü takmak suretiyle, çeşitli resimler çekmiş. Bu resimlerden anlıyoruz ki, eşya ve insanlar, at retinasına, gerçekte olduklarından yarım misli daha iri aksediyorlarmış. Gerçekte olduklarından dedik, bize göründüklerinden demek daha doğru olur. Çünkü bizim de eşyayı gerçek büyüklükleri ile görüp görmediğimiz ayrı bir meseledir.
Uzun bir süredir beklediğimiz Open edX Lilac sürümü nihayet yayınlandı. Bu sürümle birlikte öğrenci, eğitmen, yönetici, araştırmacı ve geliştirici deneyimlerine yönelik birçok yenilik ve gelişme paylaşıldı. Peki, bir eğitmen gözüyle baktığımızda, Lilac sürümünde bizi hangi yenilikler bekliyor?
Merhaba, adım Mehmet Can Gümüş, Dumlupınar Üniversitesi Elektrik ve Elektronik Mühendisliği mezunuyum. Kendimi bildim bileli ilklerin yeri hep farklı olmuştur bende. Bu ilk blog yazımda, yazılım dünyasına ilk adımlarımı attığım Artistanbul ailesindeki ilk staj haftamı ve biraz da öncesini okuyacaksınız.
İlk staj günümde katılacağım çevrim içi ekip toplantısına 30 dakika kalmıştı. Vücudumda yüksek seviyelerde duygu birikimi vardı ki kalbim neredeyse yerinden çıkacak gibi atıyordu. Kafamda bir o kadar da soru işareti vardı… Toplantı saati gelmişti ve ekranımdaki toplantıya katıl dğmesine çekingen bir tavırla bastım. Toplantıda ekibin aralarında şakalaşmasını ve güler yüzlerini gördükten sonra, üzerimdeki yük bir anda kalkmıştı. Peki, kimdi bu heyecanlı genç, Tolga Çelebi?
Bu haftanın en önemli haberi, Open edX Lilac sürümünün duyurulmuş olması. Bu yeni sürümün neler getirdiğini size anlatmayacağım. Onun yerine; Open edX’in kan, ter ve gözyaşı içeren bir yanından bahsedeceğim: Yerelleştirme!
İş hayatımızın önemli bir yerinde olup da salgınla birlikte unuttuğumuz şeylerden birisi de konferanslar oldu. İnsanların bir araya gelmesi, deneyimlerini paylaşıp birbirleriyle tanışması için çok yararlı olan konferanslar bırakın 1.000 hatta 500 kişinin bir araya gelmesini, iki kişinin bile birbirine şüpheyle yaklaştığı bu zamanlarda kafamızda sadece bir anı olarak kaldılar.